Gdy dziecko zostaje kolejny raz przyłapane na kradzieży w sklepie…

Rodzice starają się wychować swoje dzieci jak najlepiej, jednak nawet pomimo dużych chęci nie zawsze wszystko idzie tak, jakby się tego spodziewali. Czasami bowiem okazuje się, że ich dziecko, które jest idealnie grzeczne w domu, dokonuje kradzieży. Najczęściej opiekunowie dowiadują się o tym, gdy ich pociecha zostanie przyłapana. W dzisiejszym wpisie dowiecie się, co w takiej sytuacji możecie zrobić, ale też przedstawimy Wam konsekwencje prawne takich czynów nieletnich.

Rozmowa rzecz ważna

Oczywiście w przypadku jednej kradzieży nie należy nadmiernie karać dziecka, wszak wiele osób w dzieciństwie i we wczesnym okresie nastoletnim przechodzi taki etap. Oczywiście nie oznacza to, że nie należy w ogóle ukarać dziecka, jednak kara powinna być adekwatna do sytuacji, a więc rozmowa dyscyplinująca, zabranie smartfona oraz zabranie kieszonkowego powinny przynieść należyte rezultaty. Nieco inaczej sytuacja wygląda, gdy dziecko kolejny raz zostaje przyłapane na kradzieży. Wtedy też niezbędne jest podjęcie właściwych środków, ale i znalezienie genezy takich sytuacji. Warto wiedzieć, że częste kradzieże wynikają z chęci manifestacji własnego „ja”, ale też problemów natury psychicznej. Mogą być też rodzajem buntu czy wynikać z niewłaściwego towarzystwa. W tym przypadku rodzice powinni podjąć stanowcze działania, choćby w postaci izolacji dziecka od destrukcyjnej grupy. Powinno także ponieść konsekwencje. Dobrze sprawdza się tutaj rozmowa dyscyplinująca z przedstawicielem prawa, ale też adwokatem, który często prowadzi sprawy nieletnich w sądzie.

Kto odpowiada za szkody dziecka?

Warto zdawać sobie sprawę, że do 18 roku życia za szkody swoich dzieci odpowiadają rodzice, którzy są przedstawicielami ustawowymi. Co do zasady, do 13 roku życia dziecko nie ponosi żadnych konsekwencji, wszak uznawane jest za nieświadome swoich czynów, co oznacza, że niejako konsekwencje będą ponosić rodzice, którzy w przypadku kradzieży będą zobligowani do ponoszenia kosztów. Jeżeli dziecko ukończy już 13 rok życia, to konsekwencje są już inne, wszak sprawy będą toczyły się w sądzie dla nieletnich i nastoletni złodziej może otrzymać dozór kuratorski, ale i zostać umieszczony w ośrodku socjoterapii. Jeżeli Wasze dziecko jest więc po raz kolejny przyłapane na kradzieży, to warto udać się do adwokata do spraw nieletnich, który będzie niejako przedstawicielem nie tylko dziecka, ale i Was jako rodziców, wszak jeżeli sędzia uzna Was za niewydolnych wychowawczo, to poza karą finansową, możecie też mieć ograniczone prawa rodzicielskie. Jeżeli macie trudną sytuację majątkową, to możecie zostać zwolnieni z tego obowiązku, ale poszkodowany może żądać całkowitego bądź częściowego naprawienia szkody od samego sprawcy czynu. Sytuacja, w której rodzice mogą uwolnić się od obowiązku odszkodowawczego występuje także gdy rodzice mieli właściwy nadzór nad swoim dzieckiem i sąd uzna, że dobrze sprawdzali się w roli opiekunów.

Gdy dziecko jest kleptomanem

Niekiedy nagminne kradzieże wynikają z tego, że dziecko jest kleptomanem. Warto wiedzieć, że jest to choroba, która wywołuje trudne do powstrzymania impulsy kradzieży przedmiotów. Jednocześnie skradzione przedmioty mogą być oddawane, ale też wyrzucane, gdyż największą satysfakcję dana osoba odnosi podczas samego aktu. Jednocześnie tak naprawdę tylko 5% osób przyłapanych na kradzieżach sklepowych można uznać za kleptomanów. Pierwsze objawy najczęściej pojawiają się właśnie w okresie dorastania. Działania polegające na kradzieży nie są w tym przypadku chęcią zysku, ale mają zmniejszyć napięcie i dać zadowolenie. U kleptomanów mogą występować także zaburzenia odżywiania, nastroju, czy stany lękowe. Kleptomania może być również reakcją na stres.

Gdzie szukać pomocy?

Jeżeli podejrzewacie, że Wasze dziecko jest kleptomanem, to bezwzględnie musicie udać się do psychiatry, który udzieli fachowej porady. Czasami kleptomania jest jedną z wielu przypadłości, a więc jej leczenie musi być wieloetapowe i dostosowane do występujących zaburzeń. Nadrzędne jest stosowanie terapii oraz farmakoterapii. Tylko dzięki temu można uzyskać należyte rezultaty.

Nie zawsze kradzież jest wynikiem buntu, lecz czasem wynika z problemów natury psychicznej. Dlatego rodzice muszą podjąć właściwe środki, by pomóc swojemu dziecku.